Dudak Yarası

BENIM ANNEM,

Sana hediye almak istedim, param yetmedi…

Aslinda param yeteri kadar vardi, ama paranin alabileceği şeyler değildi benim sana vermek istediklerim….

Annecim, sana sevgimi….

Sana saygimi…..

Sana dürüstlüğümü….

Ve en önemlisi, senden sonra bile…. Hayirli ve Imanli bir evlat veriyorum….

çünkü bu senin eserin….

Ve sana bu yaziyi yaziyorum…..

DUDAK YARASI….

Beş yaşinda yaramazmi yaramaz, sevimlimi sevimli bir çocuk düşünün! Yanağinin sağinda gamzesi…. Sol eliyle resim yapmaya çalişan….ama çöp adam bile çizemeyen…. Bir dakika yerinde durmayan, yaşli teyzelerin onu öpmesinden nefret eden, kara kuru, ince…durmadan soru soran, az uyuyan Bir akilli bidik! Evet o benim…

Evde salonda cizgi film izliyorum…. Annem mutfakta yemek yapiyor…. Yine bir muzurluk düşünceleri aklimda! Ilk defa, masanin üstünde duran annemin cantasina yaklaşiyorum, içini aciyorum.. Cüzdani cikariyorum…. Tüm paralari alip, koşarak oturduğum koltuğun altina sakliyorum… Yarim saat sonra kapici geliyor…. Annemin istediği yemeklikleri getirmiş…. Annem kapidan torbalari aliyor…. Salondaki cantasini aciyor… çüzdana bakiyor, oda ne! Paralar yok….

Bana dönüyor, ve soruyor…

Emin senmi aldin?

Neyi diyorum?

çüzdandaki paralari?

Hayir Anne diyorum….

Birdaha ve son kez soruyorum Emin çüzdandaki paralari senmi aldin??

Hayir Anne ben almadim dedim ya! Şu televizyonunda önünden çekilirmisin iütfen Heman ‘i göremiyorum!

Annem iceri gecip icerden para aliyor kapiciya veriyor… Yemek yapmaya devam ediyor…

Üff, ne terledim yaa…. Ne heyacanliymiş…. Kih kih, nasil da kandirdim…. Kendi kendime hinzir hinzir gülüyorum…. çizgi film bltsin diye bekliyorum….Yirmi beş dakka sonra

Evet bitti….

Parayi aliyorum mutfaga geciyorum, Anne bak para burda! Şaka yaptim!

Annem suratima bir tokat atiyor! öyle bir tokatki o, dudağim patliyor! Yukari cik diyor! Cezalisin! Hatani düşün!

Yukari cikiyorum, nasil sinirliyim! Şaka yapmiştim ben sadece! Geri verdimki hem! Haketmedim ben bunu! Annem beni sevmiyor!

Dudagim kaniyor ya! Şişti mosmor oldu! Annemi babama söyleyeceğim. Annanemde söyleyeceğim.

On beş dakka geciyor, farketmiyorum….

Annem diyorki sana bir hikaye anlatayim….

Sesizce dinliyorum….

Bir cocuk varmis….

Ilkokulda önce arkadaşlarinin silgisini kalemini alip eve getirmiş…

Annesi bişey demezmiş….

Cocuk liseye gelmis arkadaşlarinin daha büyük eşyalarini ve paralarini alirmiş…. Hatta annesinin ihtiyaci olunca… Paradan verirmiş Annesine… Anneside bir gün olsa hiç sormazmiş bunlari nerden buldun, bu paralar nerden geliyor diye…..

Seneler geçmiş…. Bir gün büyük bir soygun planlamiş çocuk…. Ve soygunda, istemedende olsa üç kisiyi öldürmüş… Idama mahkum edilmiş….

Sormuşlar son dileğin nedir?

Annemi yakindan görüp konuşmak istiyorum….

Tamam demişler… Anneyi getirmişler….

Annecim yaklaşirmisn bana lütfen…

Annesi yaklaşmis….

O an çocuk annesinin dilini yakalamiş dişleriyle koparmiş….

Annesi kan icinde!

Niye yaptin demişler?? Küçüklüğümden beri bir gün olsun, o diliyle annem beni uyarmadi… Bidiği halde, gördüğü halde uyarmadi…. Uyarsa, ben bu hallere gelirmiydim demiş?

O an, dudagimin ağrisi gecmiş yerini utanmaya birakmişti….

Ve annem dediki, o

Oğlum!

Senin adin Emin!

Güvenilir, dürüst demek,

Adina yaraşir bir hayat yaşa… Dürüst ve güvenilir olursan, adam gibi adam olursun, sirtin yere gelmez! Yoksa sürünürsün!

Izinsiz, kimsenin birşeyini kullanilmiş kibrit çöpünü bile alma! Senin yoksa, bekle zamani gelince senin de olur! Yok olmuyorsa, bilki senin icin hayirli değildir…. ve izinsiz kimsenin birşeyini kariştirma, ailenin bile olsa….

Anladinmi oğlum?

Başimi kaldirdim evet anne dedim….

Aferim oğlum sana güveniyorum! Hadi yüzünü yikayalim….

Ve o gün bana büyük bir ders oldu…. Bir daha asla, birakin birşey almayi… Haset gözle bile bakmadim….

Adim gibi Emin biri olmayi kendime ilke edindim…. Hz. Muhammed (S.A.V) Efendimizede, Muhammedül Emin derlermiş, yani güvenilir Muhammed! Kendime bu yolu sectim, ve ne iyi ettim! o dudağimi patladip bana o hikayeyi anlatan Annem! Bana ne güzel bir ders! Ne güzel bir hediye verdin! Yillar gecti, ne zaman, bir hirsizlik haberi okusam, izlesem o dudağim sizlar benim!

Teşekkür ederim Anne! Varliğina! Herşeyine! Ben hakkimi helal ettim! Ne olur sende et! Dualarim seninle! Ne olur seninde Dualarin benimle olsun! Yüce Rabbim, yolumuzdan bizleri ayirmasin!

Bana verdiğin güzel hediyelere Anne….

Bende bu yaziyi yazdim nacizane….

Lütfen kabul et Anne!

EMIN öKTEN…

7 HAziran 2010 00:27